World Wide Cycling
|
|
Japan's grootste etappe-koers, de Tour de Hokkiado, vond dit jaar plaats van 14 tot 20 september. Deze wedstrijd voerde de renners in 7 etappes van Aibetsu naar Saporro.
Hier vindt U informatie over het Team dat World Wide Cycling naar deze wedstrijd stuurde. U vindt hier verslagen en foto's van deze wedstrijd, het team, interviews met de renners en verhalen over hun reis en avonturen.
12 September:
Een deel van het Team van RTV de Zwaluwen is gearriveerd in de stad Saporro, op Hokkaido een van de noordelijkste eilanden van Japan. Gelukkig is het noodweer hun gespaard gebleven. Het is er droog en de temperatuur is aangenaam, ideale omstandigheden voor de wedstrijd. De rest van het team zal morgen arriveren uit Beijing, China.
14 September:
Iedereen is goed aangekomen. De ontvangst van de organisatie was perfect, al bleek er geen rekening mee gehouden te zijn dat renners van Sapporo naar Ishihakawa willen fietsen, geen verzekering voor afgesloten (?) en dus niet mogelijk... We zitten nu in Ishihakawa waar de openingsceremonie plaatsvindt. Het regent vandaag dus vandaag hebben de renners alleen een uurtje de benen losgefietst. De weersvoorspelling voor morgen is gelukkig beter.
Het deelnemersveld van de Tour de Hokkaido van dit jaar is bijzonder sterk. De Canadezen zijn met een heel sterk team naar Japan afgereisd. Onder andere Eric Wohlberg en , Czeslaw Lukaszewicz de regerend nationale kampioen zijn er. Zij bereiden zich hier voor op de Olympische wegwedstrijd van Sydney. De Ierse nationale selectie behoort ook tot de kanshebbers. Dan zijn er nog enkele Kazachstanen (en die kennen we van China!) in een Turks team. De drie Japanners die vorig jaar het podium bezetten zijn ook weer van de partij; de winnaar van 1999, Ken Hashikawa; nummer 2, Yoshiuki Abe; en nummer 3 Kazuyuki Manabe.
Ploegleider Gudo Kramer geeft aan dat zijn team met volgende doelstelling van start gaat: - 1 renner bij de eerste drie in het algemeen klassement - 1 etappezege - Bij de eerste 3 in het ploegenklassement - 3 renners bij de eerste 15 in het eindklassement - 1 renner bij de eerste 3 in het puntenklassement Tijdens de wedstrijden zal blijken dat dit wat al te hoog gegrepen is, een aantal renners halen hun niveau van China zeker niet en hebben een paar dagen te lang nodig om warm te draaien. Indien de eerste twee etappes net zo verlopen waren als de laatste drie, waren we echter dicht in de buurt gekomen. Wellicht hebben we de eerste dagen te veel werk verzet en ons op die manier laten verschalken door de Japanners...
Ploegleider gudo Kramer geeft Andre Schrader nog enkele aanwijzingen voor de start.(Foto:Jill)
15 September:
Het is vandaag een hele zware dag geweest voor de deelnemers aan de Tour de Hokkaido. Het regende de hele dag en het was maar net boven de 10 graden Celsius. Op de Jomon-Pass (800 meter hoogte) stond er een stormachtige wind. Alleen Nathan Dahlberg en Pete Swenson konden zich in de eerste groep handhaven. De anderen van het team kwamen op achterstand binnen. Met name Anno en Dennis kwamen niet in de buurt van hun normale niveau, terwijl André bergop serieus problemen had. De winnaar van vandaag was Mark Scanlon uit Ierland. In Valkenburg 1998 werd hij wereldkampioen bij de junioren. Hij was lang in de aanval maar werd teruggepakt, desondanks had hij nog genoeg kracht over om de sprint te winnen!
1e etappe
Anno Pedersen in de achtervolging met twee Nieuw-Zeelanders en een Japanner.(Foto:Jill)
16 September:
Nathan Dahlberg geeft alles op een van de zware beklimmingen.(Foto:Jill) Van het ene uiterste in het andere. Na de koude en regen van gisteren werd de etappe van vandaag in extreme hitte verreden. De bergen waren toch zwaarder dan gedacht. Op het hoogteprofiel leek de etappe niet zo zwaar. Dat belooft nog wat voor de echte zware etappes die nog komen. Het peloton ging in kleine stukjes en alleen Pete Swenson kon zich in de eerste groep handhaven. Samen met de Canadezen hebben we 40 kilometer het werk opgeknapt in een achtervolging op een kopgroep van 11 renners, die al na 10 kilometer ontstond, dit brak enkele renners in de finale op. Achteraf blijkt dat de finale van vandaag het enige moment in de hele koers is geweest dat Japanse teams het initiatief namen.
Dennis Hammink was na de etappe uitgeloot voor de dopingcontrole. Door de hitte was hij behoorlijk uitgedroogd. Om toch te kunnen plassen dronk hij flink wat koud water. Zijn maag protesteerde en hij moest overgeven. Daarbij werd hij ook nog eens duizelig, moest nog eens overgeven en viel bijna flauw. De rondearts bracht daarom een infuus in. Ploegleider Gudo Kramer die nog bijna niets gegeten had ging hierbij ook van zijn stokje. Lagen er twee patiënten bij de rondearts. Dennis moest ondersteund worden onderweg terug naar het Hotel, iedereen vreesde dat we met een renner minder verder moesten.
2e etappe
17 September:
Dennis Hammink wordt losgelaten door een official en vertrekt voor zijn tijdrit.(Foto:Jill) In de korte tijdrit van vandaag konden de Zwaluwen renners geen goede klasseringen behalen. Wohlberg wint en mag vanaf nu gaan verdedigen. 3e etappe
Op initiatief van het Nederlandse team maken de buitenlandse ploegleiders afspraken en nemen de buitenlandse teams direct het heft in handen op het lastige criteriumparkoers, om zo de Japanse teams te dwingen om te werken...
Het peloton vliegt door de straten van Takikawa.(Foto:Jill)
De tevoren uitgestippelde tactiek blijkt te werken. Een groep van negen man rijdt direct weg, hiervan blijven er drie over. Klein detail, er is niemand uit het Nederlandse team in deze kopgroep aanwezig, slordig! Het Bridgestone-Anchor team moet bijna het hele criterium achtervolgen. In het criterium bleek dat Dennis Hammink zich wonderbaarlijk goed had hersteld. De kopgroep van 3 renners verdeelde de podiumplaatsen. Dennis werd tweede in de sprint van het peloton en was dus keurig vijfde. Wat een bikkel! 4e etappe
Dennis Hammink geconcentreerd, links voor hem de Canadese kampioen; Lukaszewicz. (Foto:Jill)
18 September:
Nathan Dahlberg ging mee in een vroege ontsnapping van 9 man. In de beklimming van Mount Tokachi (1100 meter hoogte) sloot er een groep van 25 man aan. Helaas waren de Zwaluwen renners hierin niet vertegenwoordigd. Dahlberg werd 16e in de etappe.
Het klassement wordt aangevoerd door de ijzersterke Canadees Eric Wohlberg. Hij wordt op 4 seconden gevolgd door de Japanner Ken Hashikawa (de winnaar van 1999).
De Canadezen zijn hier ter voorbereiding op de olympische wegwedstrijd in Sydney. Ze zijn in topvorm en zullen naar alle waarschijnlijkheid de overwinning niet meer afstaan, al is de steun voor Wohlberg elke dag minder. 5e etappe
19 September:
Vandaag werd Dennis Hammink 2e in de etappe over 194 kilometer. Alleen Marc Scanlon (wereldkampioen junioren 1998 in Valkenburg) was sneller in de pelotonsprint. Scanlon wint hiermee zijn tweede etappe. Jammer dat Hammink op 800 meter van de streep ingesloten raakt en vanuit twintigste positie moet sprinten, anders was de zege van Scanlon nog helemaal niet zeker geweest.
Dennis Hammink op het podium naast Marc Scanlon (Ierland) en Matthew Yates (New-Zeeland).(Foto:Jill) 6e etappe
De zwaluwen gaat met alle 5 coureurs de laatste etappe in die morgen plaatsvindt in Saporro. Daarmee is het een van de weinige teams die nog met 5 renners in koers zijn. De Canadezen hebben bijvoorbeeld nog maar 3 man over om de leiderstrui van Wohlberg te verdedigen.
Volgens ploegleider Gudo Kramer zijn de Zwaluwen-renners goed hersteld en kunnen misschien morgen in de laatste etappe, het criterium in Saporro, toeslaan. Dit criterium biedt misschien weer mogelijkheden voor Dennis Hammink om nog een ereplaats te behalen. Na een 5e plek en een schitterende 2e plaats hopelijk deze keer een overwinning! De hele ploeg zal aansturen op een massasprint, Dennis is onze enige troef, morgen!
20 September:
In de zevende en laatste etappe van de Tour de Hokkaido kwam de leiderstrui van Eric Wohlberg (Canada) niet meer in gevaar. De Japanners Ken Hashikawa en Junichi Shibuya moesten genoegen nemen met de tweede en derde plaats in het algemeen klassement.
Dennis Hammink kon in de massasprint van deze laatste etappe nog 5e worden. Het parkoers bleek zwaarder dan gedacht en Dennis kwam in de sprint bergop te laat op gang... 7e etappe
General Classification
Achteraf gezien inderdaad heel jammer dat we in de eerste etappes eigenlijk zonder uitzondering slecht reden, naar de oorzaak valt slechts te gissen, want in de latere etappes bleek dat we bijna allemaal wel goed meekonden. Dennis heeft drie dagen heel goed gereden, Pete kwam als mountainbiker vooral in de criteriums snelheid tekort, Nathan heeft eigenlijk nooit zijn niveau gehaald, al werd het later wat beter, Anno kende drie slechte dagen, voordat hij goed ging rijden en André had teveel moeite bergop. We hopen volgend jaar het een en ander recht te zetten, misschien moeten we meer renners over laten komen die niet een lang verblijf in China achter de rug hebben.
|
|
|
